Biofeedback to metoda terapeutyczna, która polega na monitorowaniu i uczeniu się kontrolowania własnych procesów fizjologicznych, takich jak:

• rytm serca

• oddychanie

• napięcie mięśniowe

• temperatura ciała

• przewodnictwo skórne

• aktywność mózgu

Po raz pierwszy został zastosowany w latach 30. XX wieku przez psychologa amerykańskiego Neala Millera. Miller badał wpływ bodźców zewnętrznych na procesy fizjologiczne u zwierząt. Obserwował, że zwierzęta mogą nauczyć się kontrolować swoje reakcje fizjologiczne, takie jak temperatura ciała, napięcie mięśniowe i rytm serca. W latach 50. i 60. XX wieku biofeedback został wykorzystany do leczenia ludzi. Pierwsze badania nad biofeedbackiem dotyczyły leczenia bólu głowy i nadciśnienia tętniczego. W latach 70. i 80. XX wieku biofeedback został zastosowany do leczenia wielu innych schorzeń, takich jak ADHD, fibromialgia, depresja i lęk. Obecnie biofeedback jest wykorzystywany w wielu krajach świata. Jest to metoda terapeutyczna, która jest coraz bardziej popularna i w pełni bezpieczna. Od lat cieszy się popularnością w terapii dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami (w tym z niepełnosprawnościami sprzężonymi). W specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Ziemięcicach terapię biofeedbacku prowadzą jedynie wysoko wykwalifikowani terapeuci. 

Zastosowanie biofeedbacku ze względu na formę prowadzenia zajęć ma bardzo wiele zastosowań terapeutycznych. Zastosowanie biofeedbacku może wspierać terapię następujących wyzwań rozwojowych:

• ADHD: Biofeedback może pomóc dzieciom z ADHD w uczeniu się kontrolowania uwagi, koncentracji i nadpobudliwości.

• Zaburzenia lękowe: Biofeedback może pomóc dzieciom z zaburzeniami lękowymi w uczeniu się kontrolowania stresu, lęku i napięcia mięśniowego.

• Zespół nadpobudliwości sensorycznej: Biofeedback może pomóc dzieciom z zespołem nadpobudliwości sensorycznej w uczeniu się kontrolowania nadmiernej wrażliwości lub nadwrażliwości na bodźce sensoryczne.

• Bóle głowy: Biofeedback może pomóc dzieciom z bólami głowy w uczeniu się kontrolowania stresu, napięcia mięśniowego i nadwrażliwości na światło i dźwięk.

• Migreny: Biofeedback może pomóc dzieciom z migrenami w uczeniu się kontrolowania stresu, napięcia mięśniowego i nadwrażliwości na światło i dźwięk.

• Fibromialgia: Biofeedback może pomóc dzieciom z fibromialgią w uczeniu się kontrolowania bólu, zmęczenia i nadwrażliwości na dotyk.

• Bezsenność: Biofeedback może pomóc dzieciom z bezsennością w uczeniu się kontrolowania stresu, napięcia mięśniowego i myśli, które utrudniają zasypianie.

• Problemy z koncentracją i pamięcią: Biofeedback może pomóc dzieciom z problemami z koncentracją i pamięcią w uczeniu się kontrolowania uwagi, koncentracji i stresu.

• Tiki nerwowe: Biofeedback może pomóc dzieciom z tiki nerwowymi w uczeniu się kontrolowania tiki.

Formy wsparcia: