• (32) 666 44 71
  • sosw@rfpn.org

 

Terapia integracji sensorycznej (ang. Sensory Integration Therapy, SI) jest formą terapii, która pomaga dzieciom w rozwoju umiejętności przetwarzania informacji sensorycznych. Terapia ta została opracowana przez dr Jean Ayres, terapeutkę zajęciową, w latach 60. XX wieku.

Celem terapii integracji sensorycznej jest pomoc dzieciom w lepszym zrozumieniu i wykorzystaniu informacji zmysłowych, aby mogły się uczyć, rozwijać i funkcjonować w sposób optymalny. 

Terapia ta pomaga dzieciom w:

• regulacji napięcia mięśniowego

• lepszym rozumieniu i reagowaniu na bodźce sensoryczne

• rozwoju umiejętności motorycznych

• rozwoju umiejętności społecznych

• rozwoju umiejętności poznawczych

• rozwoju umiejętności językowych

Terapia integracji sensorycznej jest dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka. Terapia może obejmować zestawy ćwiczeń i zabaw, które pomagają dziecku w rozwijaniu umiejętności przetwarzania informacji sensorycznych. Terapia integracji sensorycznej jest bezpieczną i skuteczną formą terapii, która może przynieść wiele korzyści dzieciom z różnymi problemami rozwojowymi, w tym z:

• autyzmem

• ADHD

• dysleksją

• dyskalkulią

• mózgowym porażeniem dziecięcym

• zespołem Aspergera

• zespołem Downa

• zaburzeniami integracji sensorycznej

 

Aspekty rozwoju, na które wpływa terapia Integracji Sensorycznej:

• Koncentracja: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie koncentracji poprzez zapewnienie im możliwości doświadczania różnych bodźców sensorycznych w kontrolowany sposób. Terapia SI pozwala nauczyć się, jak ignorować nieistotne bodźce i skupić się na tym, co jest dla nich ważne.

• Koordynacja ruchowa: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie koordynacji ruchowej poprzez zapewnienie im możliwości wykonywania różnych ruchów w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Ta forma terapii uczy, jak koordynować ruchy różnych części ciała i wykonywać złożone zadania.

• Nauka: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie nauki poprzez zapewnienie im możliwości doświadczania różnych bodźców sensorycznych w kontekście uczenia się. Terapia SI stymuluje połączenia neuronalne i pozwala połączyć informacje sensoryczne z informacjami poznawczymi, ułatwiając w ten sposób uczenie się nowych rzeczy.

• Wykonywanie zadań: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie wykonywania zadań poprzez zapewnienie im możliwości ćwiczenia różnych umiejętności w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Uczy, jak planować i wykonywać zadania, rozwiązywać problemy i radzić sobie z wyzwaniami.

• Nawiązywanie relacji: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie nawiązywania relacji poprzez zapewnienie im możliwości doświadczania różnych bodźców sensorycznych w kontekście interakcji społecznych. Dzięki zastosowaniu terapii SI dzieci uczą się, jak odczytywać i reagować na emocje innych osób, budować relacje i współpracować.

• Kontrolowanie emocji: Terapia SI może pomóc dzieciom w poprawie kontroli emocji poprzez zapewnienie im możliwości doświadczania różnych bodźców sensorycznych w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Dzięki niej dzieci uczą się, jak radzić sobie z trudnymi emocjami, takimi jak złość, smutek i strach.